13 dec 2024
Durf te dromen
In deze donkere dagen voor kerst ben ik me meer dan ooit bewust van het verlangen van zoveel mensen naar een wereld waarin we af en toe een lichtje aansteken voor elkaar. Waar we elkaar helpen om onze dromen niet te vergeten. Waar we elkaar bemoedigen en in de kleine gebaren van medemenselijkheid het verschil maken voor elkaar. Ik geloof dat God daar ergens wil zijn en daar met vrede en licht wil neerdalen, op dat laagste punt, op de eenvoudige plekken, die An Sich niets goddelijks hebben.
Terugkijkend op de afgelopen weken in de Geuzenwijk zie ik telkens iets oplichten van die vrede, en dat ontroert me. Wat een veerkracht in deze buurt! De renovatie 'Ruijge Roobol' komt rap dichterbij en geeft veel onrust. In de huizen die leegkomen trekken vooral jonge mensen, singles of alleenstaande ouders met kinderen. Allemaal mensen met een verhaal. Wat ik zo gaaf vind: zij trekken zich niet terug achter hun voordeur, maar zoeken elkaar op. Als ik de wijk in kom fietsen dan zie ik regelmatig gezelligheid op de stoep, ondanks de kou. En wat ik natuurlijk ook leuk vind: zodra er nieuwe buren neerstrijken maken andere buurtjes hen er attent op: wist je dat we hier een buurthuiskamer hebben?
Toen ik hier twee jaar geleden neerstreek met de opdracht om een plek te bieden voor een bredere doelgroep buurtbewoners, had ik niet durven dromen dat er zoveel nieuwe mensen onze eenvoudige plek zouden weten te vinden. Nieuwe programma's zijn opgestart. Op het moment dat je denkt dat het werkt, loopt het weer anders. Het vraagt veel flexibiliteit: niet de programma's maar de mensen, daar gaat het om. We houden onze ogen en oren open om er gewoon te zijn, in de kleine dingen die er toe doen. Aan het eind van dit jaar kijk ik dankbaar terug dat er zoveel buren zijn die oog hebben voor elkaar en samen de Roobolkapel een plek van betekenis hebben gemaakt.
Hoe de toekomst er uit gaat zien weet ik niet. Niet alle dromen zullen uitkomen. Laten we vandaag het verschil maken voor elkaar. Ik wens jullie allen licht en liefde voor de feestdagen en voor het nieuwe jaar.
'Niet al je dromen komen uit
zoals je wilt
zoals je hoopt.
niet al je dromen komen uit.
Dan moet je maar zien hoe je leven loopt.
Toch blijven wij hopen
op open ogen.
Wij dromen ons wakker tot de morgen komt.
Niet al je dromen zijn je vriend.
Schrik om je hart. Maag in de knoop.
Niet al je dromen zijn je vriend.
Waarop je vertrouwde gaat overhoop.
Toch blijven wij hopen....
Niet al je dromen gaan omhoog.
Je denkt dat je te pletter slaat
Niet al je dromen gaan omhoog
Beschermende engelen komen te laat.
Toch blijven wij hopen....
Niet al je dromen zijn in kleur.
Je tast in mist. De nacht is zwart.
Niet al je dromen zijn in kleur.
De toekomst verdwijnt in het gat van je hart.
Toch blijven wij hopen....
Niet elke droom is zonder ster.
Ga maar op weg, tot je het vindt.
Niet elke droom is zonder ster.
Reis door de nacht naar het koningskind.
Dus blijven wij hopen...
Niet al je dromen zijn vergeefs.
Voel dat je vliegt, zie hoe je zweeft.
Niet al dromen zijn vergeefs.
Je schiet in de lach als je luchtig leeft.
Dus blijven wij hopen op open ogen. Wij dromen ons wakker tot de morgen komt.
( Kees vd Zwaard, 'Spiegelfamilie' 2024)
Terugkijkend op de afgelopen weken in de Geuzenwijk zie ik telkens iets oplichten van die vrede, en dat ontroert me. Wat een veerkracht in deze buurt! De renovatie 'Ruijge Roobol' komt rap dichterbij en geeft veel onrust. In de huizen die leegkomen trekken vooral jonge mensen, singles of alleenstaande ouders met kinderen. Allemaal mensen met een verhaal. Wat ik zo gaaf vind: zij trekken zich niet terug achter hun voordeur, maar zoeken elkaar op. Als ik de wijk in kom fietsen dan zie ik regelmatig gezelligheid op de stoep, ondanks de kou. En wat ik natuurlijk ook leuk vind: zodra er nieuwe buren neerstrijken maken andere buurtjes hen er attent op: wist je dat we hier een buurthuiskamer hebben?
Toen ik hier twee jaar geleden neerstreek met de opdracht om een plek te bieden voor een bredere doelgroep buurtbewoners, had ik niet durven dromen dat er zoveel nieuwe mensen onze eenvoudige plek zouden weten te vinden. Nieuwe programma's zijn opgestart. Op het moment dat je denkt dat het werkt, loopt het weer anders. Het vraagt veel flexibiliteit: niet de programma's maar de mensen, daar gaat het om. We houden onze ogen en oren open om er gewoon te zijn, in de kleine dingen die er toe doen. Aan het eind van dit jaar kijk ik dankbaar terug dat er zoveel buren zijn die oog hebben voor elkaar en samen de Roobolkapel een plek van betekenis hebben gemaakt.
Hoe de toekomst er uit gaat zien weet ik niet. Niet alle dromen zullen uitkomen. Laten we vandaag het verschil maken voor elkaar. Ik wens jullie allen licht en liefde voor de feestdagen en voor het nieuwe jaar.
'Niet al je dromen komen uit
zoals je wilt
zoals je hoopt.
niet al je dromen komen uit.
Dan moet je maar zien hoe je leven loopt.
Toch blijven wij hopen
op open ogen.
Wij dromen ons wakker tot de morgen komt.
Niet al je dromen zijn je vriend.
Schrik om je hart. Maag in de knoop.
Niet al je dromen zijn je vriend.
Waarop je vertrouwde gaat overhoop.
Toch blijven wij hopen....
Niet al je dromen gaan omhoog.
Je denkt dat je te pletter slaat
Niet al je dromen gaan omhoog
Beschermende engelen komen te laat.
Toch blijven wij hopen....
Niet al je dromen zijn in kleur.
Je tast in mist. De nacht is zwart.
Niet al je dromen zijn in kleur.
De toekomst verdwijnt in het gat van je hart.
Toch blijven wij hopen....
Niet elke droom is zonder ster.
Ga maar op weg, tot je het vindt.
Niet elke droom is zonder ster.
Reis door de nacht naar het koningskind.
Dus blijven wij hopen...
Niet al je dromen zijn vergeefs.
Voel dat je vliegt, zie hoe je zweeft.
Niet al dromen zijn vergeefs.
Je schiet in de lach als je luchtig leeft.
Dus blijven wij hopen op open ogen. Wij dromen ons wakker tot de morgen komt.
( Kees vd Zwaard, 'Spiegelfamilie' 2024)
terug